quinta-feira, 6 de março de 2003

Ancas e pelancas

No mundo todo, as cicatrizes se fazem como fiéis troféus de vida bem vivida.

Essa semana eu condicionei a carne na dor do corte por ter pisados nas cracas. Marcas profundas.

Tremia de dor. O sangue pulava longe. A unha ergueu no susto. A sola do pé desprendeu-se das falanges dos dedos menores. Caminhei mancando. O sol rachava a testa.

Chorei de felicidade.

Nenhum comentário: